Theater Familie

In de afgelopen jaren groeide er op De Vrijstaat een theaterfamilie. Steeds meer kinderen, jongeren, studenten van kunstvakopleidingen, jonge acteurs en makers en ervaren professionals sluiten zich aan bij onze theatervoorstellingen. Nou kun je mij niet gelukkiger maken dan met een enorme familie om mij heen. Sta ik met deze mensen samen op de vloer en kook ik tussendoor grote pannen soep en vul ik de tafel met uiteenlopende lekkernijen. Delen we samen de mooiste zaken van het leven.
Maar ook mijn echte familie kom ik heel veel tegen op die vloer in het theater. Ik ben opgegroeid met een moeder die, zolang ik mij kan herinneren, haar eigen theater runt en altijd in een constante stroom bezig is met het maken van nieuwe programma's. In haar eigen Werftheater is ze nog steeds de onbetwistbare Koningin.
Mijn man Paul Feld is al 30 jaar mijn partner in crime. Samen maakten we onderdeel uit van onze Theaterfirma Growing up in Public waar we bijna honderd voorstellingen maakten. En sinds het ontstaan van De Vrijstaat werken we elk jaar aan een fabuleuze voorstelling waar we talentontwikkelingstrajecten koppelen aan deze actuele dierenvoorstellingen. De laatste jaren zijn onze twee zonen ook onderdeel van de theaterfamilie. Beiden geïnfecteerd met het virus van de kunst, kozen voor een kunstvakopleiding en vinden we elkaar steeds vaker in het theater.
Deze zomer maakte ik met Jim een remake van twee monologen die ik lang geleden schreef, Maria en Jezus. Want welk verhaal past beter bij een moeder en een zoon dan dit oeroude familiedrama. Ik schreef het toen ik net bevallen was van mijn oudste zoon Charlie en ik het moederschap voor het eerst in al zijn heftigheid onderging en de enorme verbondenheid en kwetsbaarheid die dit met zich mee brengt. Vanuit dat kersverse moeder-zijn kreeg de geschiedenis van dit moedericoon een geheel nieuwe invulling. Het is een van de meest dierbare stukken die ik heb geschreven. In Jezus de Epiloog is een opstandige puber aan het woord. Een jongen die zijn eigen pad wil kiezen en zich verzet tegen het beeld dat zijn ouders van hem hebben. Ja, op het lijf geschreven van Jim die als 17 jarige in de startblokken staat om de wereld te veroveren.
Daar stonden we dus. Samen op de Showmansfair. Met een van zijn beste vrienden op gitaar in de rol van Petrus. Een moeder en een zoon, een Theater Familie. We konden er geen genoeg van krijgen. Gelukkig komt de Kerstperiode eraan. Dan grijpen wij onze kans en klimmen samen dat podium weer op. En geven onze eigen invulling aan een verhaal dat al eeuwenlang de de gemoederen bezighoudt.